Voor degenen die denken dat formaties en tactieken geen verschil maken, probeer een eenzame spits te spelen tegen een formatie met een verdediging van vijf man; het zal niet makkelijk zijn.
Het kiezen van de juiste opstelling om een tegenstander tegen te gaan is slechts een van de instrumenten die een coach moet gebruiken als hij de wedstrijd wil winnen.
Sommige formaties zijn moeilijker te doorbreken dan andere, vooral die met de nadruk op meer spelers achter de bal. Daarom kan het kiezen van een formatie die kan aanvallen en de tegenstander op afstand kan houden het verschil maken.
Met betrekking tot de 5-3-2-formatie is het essentieel om op de hoogte te zijn van de gevarenzones, met name de vleugels.
Een compact ogende 5-3-2-formatie kan gevaarlijk zijn, omdat er altijd de dreiging is dat de twee vleugelverdedigers naar voren gaan en voorzetten maken waar de twee aanvallers zich aan kunnen vastklampen. Zonder balbezit nestelen de twee vleugelverdedigers zich in de bottom line, waardoor een meer solide verdediging ontstaat die moeilijk te doorbreken is.
Er zijn manieren om deze tactiek aan te pakken en te zegevieren, en vandaag gaan we kijken naar vier van de beste formaties om te gebruiken tegen de 5-3-2-formatie.
1. 4-3-3 Aanvallen
De nummer één formatie die we hebben gevonden doet wonderen tegen de 5-3-2 formatie is de ultra-flexibele 4-3-3 formatie.
Er is veel om van te houden aan de 4-3-3, vooral zijn veelzijdigheid; met een verdedigende middenvelder en twee aanvallende middenvelders is het de ideale formatie om de 5-3-2 te bestrijden.
Bij de 4-3-3 draait alles om tempo; het doel van het spel is om de bal terug te winnen, de passes naar DMC en twee centrale middenvelders te leiden en de twee vleugelspelers te voeden.
Eenmaal in balbezit gaan de vleugelspelers voor naar de spits of rennen richting het doel. Het afknippen van de vleugels heeft twee voordelen; maakt de verdedigers doodsbang en dwingt de vleugelverdedigers zich snel terug te trekken.
De 4-3-3-formatie verpest alles wat goed is aan de 5-3-2, en dat is precies wat je wilt van een tactiek; speel naar jouw sterke punten en maak het je tegenstander moeilijk om naar die van hen te spelen.
De enige aanvaller kan een spits zijn of, net zo waardevol, een stroper. Als de vleugelspelers schieten, pakt de stroper de rebounds of loert in het gebied op zoek naar een simpele aanraking.
Correct gebruikt en met de juiste spelers tot je beschikking, is de 4-3-3 een van de meest aanvallende, opwindende en doordringende formaties die tegenwoordig worden gebruikt.
Fans kijken graag, spelers houden van het snelle aanvallende spel en de tegenstander heeft er een hekel aan; het is de beste manier om tegen een team te spelen dat een 5-3-2-formatie gebruikt.
Voordelen
- De 4-3-3 is een van de meest vloeiende aanvalsformaties die er zijn.
- DMC en vleugelspelers zijn van vitaal belang en bieden breedte, aanvallende stijl en verdedigende structuur.
- Het is een van de meest populaire formaties die er zijn.
- Fans zien graag de aanvallende fasen die de formatie met zich meebrengt.
- Als ze niet in balbezit zijn, kunnen spelers de bal snel terugkrijgen en aanvallen starten.
Contra's
- Minder getalenteerde teams kunnen moeite hebben om de 4-3-3-formatie te adopteren.
- Het heeft goede vleugelspelers en een mobiel en tactisch scherpzinnig verdedigend middenveld.
2. 4-4-2
Bij twijfel is het altijd een goed idee om terug te gaan naar beproefde training. Ze zijn niet veel orthodoxer en vertrouwder dan de klassieke 4-4-2-formatie.
Er zijn merkbare voordelen aan het gebruik van een 4-4-2-formatie wanneer je tegenover een team staat dat is opgesteld op 5-3-2; de twee middenvelders kunnen het opnemen tegen de plunderende vleugelverdedigers.
Met vleugelverdedigers die uit het spel zijn getikt of, beter nog, teruggedrongen in een verdedigende positie, kunnen de twee middenvelders proberen om naar de twee aanvallers te gaan.
Mochten de vleugelverdedigers sneller zijn dan de twee middenvelders, dan is er een verdedigingslinie van vier man om tegen te strijden, waardoor de 4-4-2 een sterke kandidaat is om te voorkomen dat teams scoren.
Soms kunnen de twee centrale middenvelders terugkeren naar een ruitformatie, zodat de ene een meer geavanceerde rol speelt, de aanvallers ondersteunt, en de andere dieper kan zakken naar een verdedigende positie op het middenveld.
De 4-4-2 heeft de reputatie ouderwets en onbuigzaam te zijn, maar dat is niet waar; de vier op het middenveld hebben meerdere opties om naar verdedigende of aanvallende posities te gaan.
Voordelen
- De 4-4-2 is een formatie waar veel spelers zich snel aan kunnen aanpassen.
- Het is een formatie die tegengestelde vleugelverdedigers kan bevatten.
- Het team heeft zowel defensieve dekking als een solide aanvallende dreiging.
Contra's
- Veel coaches aarzelen om de 4-4-2-tactiek te gebruiken, omdat deze als achterhaald wordt beschouwd.
- Hoewel flexibel, heeft de formatie de neiging om binnengevallen te worden; Scherpe passanten kunnen door het middenveld snijden.
- Als de middenvelders niet vechten tegen de vleugelverdedigers, is er ruimte voor veel voorzetten in het strafschopgebied.
3. 4-2-3-1
Een veel modernere formatie om tegen de 5-3-2 te gebruiken is een aanvallende 4-2-3-1 formatie. Het team handhaaft nog steeds de defensieve dekking van vier verdedigers, maar met vier aanvallers dwingt de tegenstander terug te keren naar hun middenveld.
In tegenstelling tot een formatie met twee aanvallers, gebruikt de 4-2-3-1 drie aanvallende middenvelders, één in het midden en twee op de vleugels.
Het hebben van twee vleugelspelers is een uitstekende keuze, omdat de vleugelverdedigers hierdoor meer tijd over hun schouders moeten kijken; in plaats van de vleugels aan te vallen, worden ze gedwongen terug te vallen om de vleugelspelers van de oppositie te bevechten.
De twee centrale middenvelders zijn steevast middenvelders of verdedigende middenvelders; hun enige taak is om de bal snel in te drukken, aan te pakken en terug te brengen naar hun meer aanvallende teamgenoten.
De 4-2-3-1 is een van de meest veelzijdige, flexibele en aanvallende formaties die er zijn. Er zijn zes spelers die de keeper verdedigen en de bal kan snel naar de aanvallers gaan.
Voordelen
- Het is een van de meest offensieve formaties die er zijn.
- Maar het biedt ook een uitstekende defensieve dekking.
- Fans vinden het leuk om hun team in deze stijl te zien spelen; snelle passanten kunnen voor verwarring zorgen.
- Ervan uitgaande dat ze fit zijn, dwingen de vleugelspelers de vleugelverdedigers weg uit de gevarenzone.
Contra's
- Een zwakker of minder technisch getalenteerd team zal moeite hebben om de cohesie te behouden.
- Op sommige posities kun je geen spelers beslaan; ze moeten allemaal geschikt zijn voor de rol die ze gaan spelen.
4. 5-3-2 (weerspiegeling van de oppositie)
Ze zeggen dat mime de hoogste vorm van vleierij is, maar in dit geval gaat het om het ontkennen van de doeldreiging van het andere team.
Als je tegenstander in 5-3-2 staat en je hebt niet de spelers om hem met een andere formatie te bevechten, waarom speel je dan niet als gelijken? Je vleugelverdedigers tegen die van hen en je middenveld tegen die van hen wordt een uitputtingsslag.
Als je besluit de formatie van de tegenstander te kopiëren, is het aan wie er meer wil of wie de meest getalenteerde spelers op sleutelposities heeft. Als je gezegend bent met snelle, getalenteerde vleugelverdedigers, heb je al de helft van de strijd gewonnen.
Met twee uitstekende spitsen maar een zwak middenveld, kon focussen op de vleugels en voorzet na voorzet zijn vruchten afwerpen.
Omdat de formaties hetzelfde zijn, markeert elke speler in wezen één tegenstander. Dit is een goede formatie om te gebruiken als je spelers verdedigend beter zijn dan aanvallend of als je gewoon niet de mankracht hebt om een meer intuïtieve formatie zoals 4-2-3-1 of 4-3-3 te proberen.
Voordelen
- Door elke speler te kunnen taggen, wordt de aanvallende dreiging van de tegenstander beperkt.
- Als je spelers meer talent hebben, of als je betere spelers hebt op kritieke gebieden, kun je de tegenstander overweldigen.
Contra's
- Er is een kans voor de twee teams om elkaar uit te schakelen, wat leidt tot een patstelling.
- Als je zwakkere vleugelverdedigers hebt, bestaat de kans dat je wordt ingehaald.
- Als de teams elkaar opheffen, is het spel triest om te zien en verliezen de fans snel hun geduld.
