Kategoria: Aktualności

Piłka nożna to gra, która budzi wiele emocji zarówno u zawodników, jak i widzów. Piłkarze mogą doświadczać emocji takich jak radość, frustracja, rozczarowanie, a zwłaszcza złość! Namiętni i agresywni piłkarze zawsze chętnie atakują, ściągają koszulkę, kłócą się z sędzią, walczą lub trzymają piłkę.

Jednak współczesny futbol nie toleruje niezdyscyplinowanych zachowań, a sędziowie sędziujący mecz nie omieszkają rozdać kartek zawodnikom, którzy dopuścili się przewinienia. Kim więc byli najbardziej agresywni piłkarze w 2022 roku? Dowiedzmy Się.

5 najbardziej agresywnych piłkarzy w 2022 roku

Nasza lista najbardziej agresywnych zawodników w 2022 roku opiera się na zawodnikach z największą liczbą żółtych i czerwonych kartek w sezonie piłkarskim 2024/22.

1. Gianluca Mancini (18 żółtych kartek i 1 czerwona kartka)

AS Roma zrobiła w tym sezonie wrażenie, wygrywając pierwszą Europejską Ligę Konferencyjną UEFA pod wodzą José Mourinho. Jednakże, jak każda drużyna prowadzona przez Mourinho, byli agresywni i często byli krytykowani za agresywny styl gry przez wiele klubów, z którymi mierzyli się w tym sezonie.

Nic więc dziwnego, że na tej liście znalazło się dwóch ich zawodników. Pierwszym i najbardziej agresywnym piłkarzem jest Gianluca Mancini.

Włoski obrońca uwielbia wdawać się w pojedynki i być ostrzeganym. W tym sezonie był zawieszony na prawie połowę meczów. 26-latek został ukarany 14 kartkami w Serie A, trzy razy w UECL i raz w Coppa Italia. Został także wyrzucony z boiska w meczu z AC Milan.

2. Ethan Ampadu (13 żółtych kartek i 2 czerwone kartki)

Młody walijski obrońca był nieustannie ostrzegany przez cały sezon piłkarski 2024/22. Ampadu, wypożyczony do Venezii z Chelsea, w Serie A otrzymał 12 razy żółtą i dwukrotnie czerwoną kartkę. Został także ukarany żółtą kartką w Pucharze Włoch. Nawet gdy reprezentował Walię w tegorocznych eliminacjach do Pucharu Świata, Ethan Ampadu otrzymał dwie żółte kartki.

3. Nicolò Zaniolo (12 żółtych kartek i 2 czerwone kartki)

Kolejnym AS Roma, który cały czas grał agresywnie, był Nicolò Zaniolo. 22-letni napastnik strzelił zwycięskiego gola dla AS Romy w Lidze Konferencyjnej, ale wcześniej regularnie gościł w książkach sędziowskich. Zaniolo ma wybuchowy temperament i robi lekkomyślne zaloty. Otrzymał jedenaście żółtych kartek i dwukrotnie został wyrzucony z boiska w Serie A.

4. Omar Alderete (17 żółtych kartek)

Omar Alderete gra w Valencii, ale jest wypożyczony z Hertha BSC. 24-letni obrońca Paragwaju został ukarany żółtą kartką w La Liga 15 razy i nie widział czerwonej kartki. Został także dwukrotnie ukarany żółtą kartką w Copa del Rey, ale w tym sezonie nie został wyrzucony z boiska.

5. Geoffrey Kondogbia (11 żółtych kartek i 2 czerwone kartki)

Wszechstronny zawodnik Atlético Madryt był podstawowym zawodnikiem drużyny Diego Simeone. Kondogbia został ukarany żółtą kartką dziewięć razy w La Liga i dwukrotnie wyrzucony z boiska. Geoffrey Kondogbia również otrzymał dwie żółte kartki w Lidze Mistrzów.

A temporada 2024/22 acabou de terminar e que temporada foi! Foi cheio de emoções, entusiasmo e entretenimento clássico.

Da vitória do Eintracht Frankfurt sobre o Barcelona no caminho para a conquista da Liga Europa, o heroísmo de Benzema e do Real Madrid na UEFA Champions League, o ataque quádruplo do Liverpool, a surpresa do Villarreal até às meias-finais da Liga dos Campeões e os dramas do título na última jornada da Premier League inglesa e da… Série A italiana.

Neste artigo, o TOP SOCCER BLOG apresenta 10 clubes de futebol europeus que impressionaram nesta temporada. Não vamos nos concentrar nos pesos pesados ​​europeus como Real Madrid, Bayern de Munique, Liverpool e Manchester City, dos quais se esperava que fizessem boas temporadas.

1. AC Milan

Há apenas alguns anos, o AC Milan estava em crise total, pois estava com dificuldades financeiras e incapaz de garantir a qualificação para a Liga dos Campeões. Mas seu destino mudou rapidamente.

Com o segundo lugar na Série A, os rossoneri garantiram de forma impressionante o retorno à competição de clubes mais importante da Europa na temporada passada, mas ficaram 12 pontos atrás do campeão Inter de Milão.

O AC Milan foi melhor nesta temporada e, contra todas as probabilidades, conquistou de forma impressionante o título da Série A pela primeira vez em onze anos.

Em 22 de maio de 2022, o AC Milan sagrou-se campeão pela primeira vez desde a temporada 2010/11, depois de vencer o último jogo contra o Sassuolo e conquistar o 19º título geral do campeonato.

Trata-se de um feito extraordinário que ninguém esperava, tendo em conta que há três anos o clube estava em completa desordem.

2. Eintracht Frankfurt

O Eintracht Frankfurt teve uma caminhada mágica rumo ao título da UEFA Europa League esta temporada. A seleção alemã derrotou surpreendentemente o Barcelona nas semifinais com uma vitória no Camp Nou!

Eles derrotaram o Rangers na final, garantindo um desempenho memorável que os qualificou automaticamente para a UEFA Champions League da próxima temporada, apesar de terminar em 11º na Bundesliga.

3. Villarreal

O Villareal pode não ter o mesmo respeito que Barcelona, ​​​​Real Madrid, Athletico Madrid, Sevilla e Valência na Espanha, mas tem um bom histórico no futebol europeu.

Os Submarinos Amarelos chegaram às semifinais da Liga dos Campeões da UEFA em 2006 e venceram o Manchester United para vencer a Liga Europa na temporada passada.

Os homens de Unai Emery deram um passo adiante nesta temporada e, contra todas as probabilidades, chegaram surpreendentemente às semifinais da Liga dos Campeões – derrotando a Juventus e o Bayern de Munique no processo!

Esta é uma conquista incrível, dadas as suas finanças limitadas na era moderna, onde competem com clubes apoiados por proprietários bilionários.

4. Real Bétis

O Real Betis teve uma temporada que será para sempre lembrada pelos seus torcedores.

Em 23 de abril de 2022, o Betis venceu a final da Copa del Rey contra o Valencia após um empate em 1 a 1 na prorrogação e uma vitória por 5 a 4 nos pênaltis. Foi o primeiro troféu em 17 anos desde a última conquista da Copa del Rey, em 2005.

O triunfo na Copa del Rey garantiu a qualificação automática para a Liga Europa da próxima temporada.

5. Guardas florestais

Os Rangers estão de volta entre os grandes!!!

Depois de ter sido o segundo violino do Celtic durante vários anos, o Rangers está de volta aos seus dias de glória. Na temporada passada venceu a Premier League escocesa e nesta temporada chegou à final da Liga Europa, onde perdeu para o Eintracht Frankfurt.

O Rangers se recuperou da decepção na Liga Europa e venceu o Hearts por 2 a 0 após a prorrogação. Isso significou que eles ganharam a Copa da Escócia pela primeira vez em 13 anos (a última vitória foi em 2009).

Os torcedores estão otimistas de que o clube terá um futuro brilhante.

6. West Ham United

O West Ham United não é mais um time que luta contra o rebaixamento da Premier League. Os Hammers mudaram para uma nova marcha sob o comando de David Moyes.

Eles impressionaram na EPL na temporada passada e garantiram a qualificação para a Liga Europa em 2024/22. O West Ham mostrou que pode competir ao mais alto nível quando chegou às semifinais, onde perdeu para o eventual campeão Eintracht Frankfurt.

Foi a primeira participação numa meia-final numa competição europeia desde 1976.

Os homens de Moyes também têm sido o bicho-papão da Premier League nesta temporada, provando regularmente ser um osso duro de roer para os grandes times da Inglaterra.

Embora os Hammers infelizmente não tenham conseguido garantir um lugar na Liga Europa devido à derrota no último dia do jogo, ainda assim garantiram o regresso à Europa ao se classificarem para a UEFA Conference League.

7. Nantes

O Nantes quase foi rebaixado da Ligue 1 francesa na temporada passada, mas nesta temporada melhorou significativamente e terminou em 9º lugar no campeonato.

O Nantes, que só evitou o rebaixamento na repescagem na temporada passada, também surpreendeu a todos ao vencer a Copa da França pela primeira vez em 22 anos (e pela quarta vez no geral).

Eles também se classificaram para a Europa pela primeira vez em duas décadas.

8. AS Rzym

A Roma correu um grande risco quando contratou o polêmico José Mourinho como técnico no verão passado. A decisão valeu a pena, já que os Giallarosi estão prestes a conquistar o seu primeiro troféu europeu.

Mourinho levou-os à final inaugural da recém-criada UEFA Europa Conference League, onde enfrentarão o Feyenoord. A história está sendo escrita!

9. Igrzyska Olimpijskie w Marsylii

O Marselha impressionou esta temporada sob o comando do carismático treinador Jorge Sampaoli. Chegaram às semifinais da UEFA Conference League, onde perderam para o Feyenoord.

Eles também terminaram em segundo lugar na Ligue 1, garantindo automaticamente a qualificação para a UEFA Champions League da próxima temporada.

O Marselha derrotou o Estrasburgo no último jogo da temporada. Após o apito final, torcedores, jogadores e comissão técnica começaram a chorar ao comemorar a vitória monumental no último dia de uma temporada fantástica.

10. Newcastle Utd

Com a aquisição do clube pelo extremamente rico governo da Arábia Saudita, um novo amanhecer começou na história do Newcastle United.

Mas os Magpies corriam o risco real de serem rebaixados da Premier League no início desta temporada.

Antes de Eddie Howe ser nomeado técnico, o Newcastle ocupava o 19º lugar na tabela da Premier League sem uma única vitória.

Howe – que deveria ter sido eleito o técnico da temporada da Premier League – mudou a sorte do clube de forma rápida e surpreendente.

O Newcastle não só escapou do rebaixamento, mas também terminou em 11º na Premier League. Uma verdadeira conquista!

Com tanto dinheiro à sua disposição, a emergência do Newcastle United como força dominante no futebol inglês, europeu e mundial é iminente.

11. Floresta de Nottingham

O Nottingham Forest garantiu a promoção à temporada 2022/23 da Premier League inglesa após uma ausência de 23 anos. A promoção encerra uma temporada notável para o Forest, que estava na última posição da tabela após oito jogos, quando Steve Cooper assumiu o cargo de técnico do clube no final de setembro. O clube terminou em quarto lugar na tabela do campeonato e venceu os playoffs para garantir a promoção à EPL.

Na temporada passada, o Nottingham Forest também conseguiu eliminar o Arsenal da FA Cup na terceira rodada com uma vitória por 1 a 0 no final. Eles também venceram o Leicester City por 4 a 1 na rodada seguinte, antes de perder para o Liverpool nas quartas de final da Copa da Inglaterra.

Outros clubes de futebol notáveis ​​​​que impressionaram na temporada de futebol de 2024/22 incluem Wolves, Lazio, Bayer Leverkusen, Union Berlin e Feyenoord.

Kraje Ameryki Północnej nie są tak mocne w piłce nożnej, jak w innych dziedzinach życia. Dwa najsilniejsze piłkarskie narody na kontynencie to Meksyk i USA.

Organizacją odpowiedzialną za sprawy piłkarskie w regionie jest Konfederacja Związków Piłki Nożnej Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów (CONCACAF).

Stany Zjednoczone osiągnęły najlepsze miejsce w Pucharze Świata FIFA w Ameryce Północnej, zajmując trzecie miejsce w pierwszym Pucharze Świata w 1930 roku.

Jednak zarówno Stany Zjednoczone, jak i Meksyk wykazały się znaczącymi wynikami w światowych mistrzostwach świata, a oba kraje były także w przeszłości gospodarzami mistrzostw świata.

W tym artykule, DOMOWY BLOG PIŁKARSKI przedstawia 5 najlepszych zawodników Ameryki Północnej na Mistrzostwach Świata FIFA.

1. Antonio Carbajal (Meksyk)

Carbajal to legendarny meksykański bramkarz, który jest jednym z zaledwie trzech zawodników, którzy grali w pięciu turniejach Pucharu Świata FIFA.

Zadebiutował w Pucharze Świata w edycji 1950 rozgrywanej w Brazylii, gdzie był najmłodszym bramkarzem, który wystąpił w turnieju.

Carbajal rozegrał jeden mecz na Mistrzostwach Świata w 1954 roku i trzy mecze w turnieju w 1958 roku.

Na Mistrzostwach Świata w Chile w 1962 roku został pierwszym piłkarzem, który wystąpił w czterech mundialach, a także pomógł swojej drużynie wygrać pierwszy mecz w Pucharze Świata, pokonując w pierwszej fazie Czechosłowację 3:1.

Cztery lata później (1968) Carbajal osiągnął kolejny kamień milowy dzięki swojemu piątemu występowi w Pucharze Świata. Rekord ustanowili niemiecki zawodnik Lothar Matthäus (1998) i jego rodak Rafael Márquez (2018).

W sumie Carbajal rozegrał 48 meczów międzynarodowych dla Meksyku. W 11 meczach Pucharu Świata od 1950 do 1966 roku stracił 25 goli, co stanowi rekord wyrównany w 2002 roku przez saudyjskiego bramkarza Mohameda Al-Deayeę.

2. Landon Donovan (USA)

Landon Donovan jest powszechnie uważany za największego gracza futbolu amerykańskiego wszechczasów. Donavan zajmuje drugie miejsce na liście wszechczasów reprezentacji Stanów Zjednoczonych mężczyzn (USMNT) i dzieli rekord najlepszego strzelca wszechczasów z Clintem Dempseyem. Jest także jednym z najlepszych graczy MLS wszechczasów.

Donovan zadebiutował na Mistrzostwach Świata FIFA 2002, których współgospodarzami były Korea Południowa i Japonia. Rozpoczął niespodziewaną porażkę 3: 2 z Portugalią w fazie grupowej. Jego dośrodkowanie w 29. minucie zostało odbite przez Jorge Costę i dało USA prowadzenie 2:0.

Pierwszego gola w Pucharze Świata strzelił w 83. minucie w przegranym 3:1 meczu z Polską w trzecim meczu grupowym. Następnie strzelił swojego drugiego gola w turnieju główką, zapewniając zwycięstwo 2: 0 nad głównym rywalem Meksykiem w XNUMX/XNUMX finału.

Stany Zjednoczone przegrały w ćwierćfinale 1: 0 z ewentualnymi wicemistrzami Niemiec, a Donovan został uznany za najlepszego młodego gracza turnieju.

Był także częścią kadry USA na Mistrzostwa Świata 2006 w Niemczech, gdzie Amerykanie odpadli w fazie grupowej. Donovan nie strzelił gola ani nie asystował we wszystkich trzech meczach.

Donovan grał w każdej minucie sezonu w USA na Mistrzostwach Świata FIFA 2010 w Republice Południowej Afryki, gdzie strzelił trzy gole, a Ameryka dotarła do XNUMX/XNUMX finału.

Jego łącznie pięć goli na Mistrzostwach Świata FIFA to najwięcej spośród wszystkich zawodników reprezentujących kraj Ameryki Północnej.

3. Rafael Márquez (Meksyk)

Marquez jest uważany za najlepszego obrońcę w historii Meksyku i jednego z najlepszych meksykańskich graczy wszechczasów.

Márquez jest trzecim najczęściej występującym zawodnikiem w historii reprezentacji Meksyku ze 147 meczami.

Na Mistrzostwach Świata FIFA 2018 w Rosji został dopiero czwartym zawodnikiem, który wziął udział w pięciu kolejnych mistrzostwach świata FIFA – ustanowił rekord obok swoich rodaków Antonio Carbajala, Lothara Matthäusa i Gianluigiego Buffona. Brał udział w turniejach w latach 2002, 2006, 2010, 2014 i 2018.

Márquez jest także meksykańskim zawodnikiem, który wystąpił w Pucharze Świata z największą liczbą występów w historii (19). Przez większą część swojej kariery z dumą nosił koszulkę z numerem 4.

Márquez jest pierwszym i jedynym zawodnikiem, który był kapitanem drużyny na pięciu mistrzostwach świata FIFA.

Jest także pierwszym meksykańskim zawodnikiem, który strzelił gola w trzech kolejnych mundialach i drugim meksykańskim zawodnikiem, który strzelił gola w trzech mundialach. Nie zapominaj, że jest obrońcą!

Z Meksykiem Márquez zdobył Puchar Konfederacji FIFA w 1999 r. oraz Złoty Puchar CONCACAF w 2003 i 2011 r.

4. Clint Dempsey (USA)

Dempsey to jeden z najwybitniejszych amerykańskich graczy wszechczasów. Jest najlepszym strzelcem wszechczasów USMNT z Landonem Donovanem.

Dempsey po raz pierwszy wystąpił w Pucharze Świata FIFA w 2006 roku w Niemczech, gdzie USA odpadły w fazie grupowej. Strzelił jedynego gola dla Ameryki na turnieju.

Na Mistrzostwach Świata 2010 w Republice Południowej Afryki Dempsey stał się drugim Amerykaninem, który strzelił gola w więcej niż jednym Pucharze Świata, kiedy w pierwszym meczu Amerykanów zdobył wyrównującą bramkę przeciwko Anglii, podczas której angielski bramkarz Robert Green popełnił ten niechlubny błąd, któremu pozwolono uniknąć .

Nieuznany gol Dempseya w końcówce meczu przeciwko Algierii w fazie grupowej wywołał duże kontrowersje. Został uznany za spalonego, ale późniejsze powtórki pokazały, że był na spalonym.

Był kapitanem reprezentacji USA na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii i strzelił gola przeciwko Ghanie 29. sekunda w meczu fazy grupowej. Był to najszybszy gol w historii Pucharu Świata w Ameryce i piąty najszybszy gol w historii Pucharu Świata.

Dzięki bramce przeciwko Ghanie Dempsey stał się pierwszym amerykańskim zawodnikiem, który strzelił gola w trzech kolejnych mistrzostwach świata.

Swojego czwartego gola w Pucharze Świata strzelił w remisie 2: 2 z Portugalią. Dzięki temu golowi Dempsey wraz z Bertem Patenaude został drugim najlepszym strzelcem USA w Pucharze Świata, jeden gol za Landonem Donovanem.

5. Guillermo Ochoa (Meksyk)

Ochoa zasłynął dzięki znakomitym występom na Pucharze Świata. Został powołany do kadry Meksyku na Mistrzostwa Świata w 2006 i 2010 roku, ale się nie pojawił. W Pucharze Świata FIFA zadebiutował w 2014 roku na turnieju w Brazylii.

W meczu drugiej fazy grupowej z gospodarzami Brazylią Ochoa wykonał cztery niesamowite interwencje, w tym oszałamiającą główkę Neymara, co pomogło zapewnić sobie szokujący remis 0:0.

Jego obronę przeciwko Neymarowi porównano ze słynną obroną Gordona Banksa przeciwko Pelé w Pucharze Świata w 1970 roku. Ochoa został wybrany zawodnikiem meczu, otrzymując pochwały od wielu osób, w tym brazylijskiego trenera Luiza Felipe Scolariego.

Sam Ochoa skomentował swój występ słowami: „To był mecz mojego życia. Możliwość zrobienia tego na Pucharze Świata na oczach wszystkich fanów jest niesamowita.

Ochoa stracił gola w fazie grupowej w wygranym 3:1 meczu z Chorwacją, który zapewnił Meksykowi awans do 1/0 finału. Rozpoczął mecz 2/1 finału z Holandią, w którym wykonał kilka kluczowych interwencji, aby utrzymać prowadzenie Meksyku 91:XNUMX. Ostatecznie jednak Holendrzy wygrali XNUMX:XNUMX po rzucie karnym w XNUMX. minucie. Jego występ został doceniony i po raz drugi został wybrany zawodnikiem meczu, mimo że był po stronie przegranej.

W pierwszym meczu Meksyku z Niemcami na Mistrzostwach Świata 2018 w Rosji Ochoa obronił łącznie dziewięć interwencji, w tym przede wszystkim odbijając piłkę z rzutu wolnego Toniego Kroosa w słupek i ostatecznie zapewniając sobie czyste konto w słynnym zwycięstwie Meksyku 1:0 nad Liverpoolem obecny mistrz.

Następnie wystąpił we wszystkich czterech meczach Meksyku i łącznie obronił 25 razy – więcej niż jakikolwiek inny bramkarz turnieju z wyjątkiem Belga Thibauta Courtoisa, który w siedmiu meczach obronił 27.

Ochoa ma nadzieję w dalszym ciągu wykorzystywać swoje dziedzictwo w Pucharze Świata FIFA podczas nadchodzącej edycji w Katarze w 2022 roku. Jest jednym z piłkarzy, który może przejść na emeryturę w 2022 roku i zagrać w swoich ostatnich mistrzostwach świata.

6. Bryan Ruiz (Kostaryka)

Bryan Ruiz występował na mundialu 2014 i 2018, ale wyróżnił się dopiero na mundialu 2014 w Brazylii. Pomocnik był w centrum niesamowitej podróży Kostaryki do ćwierćfinału mistrzostw świata.

Po pokonaniu Urugwaju 3:1 w pierwszym meczu Ruiz strzelił jedynego gola dla Kostaryki w wygranym 1:0 meczu z czterokrotnymi mistrzami Włoch i zakwalifikował się do XNUMX/XNUMX finału.

Strzelił także jedynego gola swojej drużyny w 1/1 finału w remisie 5: 3 z Grecją. Ruiz wykorzystał swój strzał, a Kostaryka wygrała w rzutach karnych XNUMX:XNUMX i dotarła do ćwierćfinału.

Brał także udział w Mistrzostwach Świata FIFA 2018 w Rosji, choć Kostaryka przegrała dwa pierwsze mecze fazy grupowej. Jednak w ostatnim meczu grupowym ze Szwajcarią w ostatniej minucie strzelił wyrównującego gola z rzutu karnego w remisie 2: 2, który później bramkarz uznał za bramkę samobójczą.

7. Keylora Navasa

Były bramkarz Realu Madryt jest także jednym z najwybitniejszych zawodników Ameryki Północnej na Mistrzostwach Świata FIFA. Navas zadebiutował w Pucharze Świata podczas Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii, gdzie stracił tylko jednego gola w grupie składającej się z Włoch, Anglii i Urugwaju, a także dwa razy zachował czyste konto.

W meczu 1/8 finału z Grecją Keylor Navas kilka razy obronił w normalnym czasie i obronił rzut karny Theofanisa Gekasa w rzutach karnych. Dzięki temu został wybrany zawodnikiem meczu, a Kostaryka po raz pierwszy dotarła do ćwierćfinału.

Kostaryka została wyeliminowana w ćwierćfinale przez Holandię po rzutach karnych, ale zawodnikiem meczu został także Keylor Navas.

Grał na Mistrzostwach Świata 2018 w Rosji, rozpoczynając wszystkie trzy mecze fazy grupowej z dziesięcioma obronami i pięcioma straconymi bramkami.

Rozgrywki lig piłkarskich w Azji stały się w ostatnich latach bardzo dochodowe. Obecnie wiele gwiazd futbolu często udaje się do ligi azjatyckiej, aby zarobić ostatnią dużą pensję przed przejściem na emeryturę. Poziom rywalizacji w tych ligach również stale rośnie, zapewniając rozsądny poziom rywalizacji każdemu piłkarzowi zainteresowanemu dołączeniem do ligi. Oto pięć najlepszych lig piłkarskich w Azji.

1. Liga Zawodowa Zjednoczonych Emiratów Arabskich

Liga powstała w 1973 roku i obecnie składa się z 14 drużyn. Lukratywne rozgrywki są uważane za jedną z najlepszych lig w Azji ze względu na wysoki poziom gry i siłę finansową. Jest także sponsorowany przez dużą firmę telekomunikacyjną i podpisał umowy na transmisję z kilkoma kanałami sportowymi w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Al Ain to rekordzista ligi z 14 tytułami.

2. Chińska Superliga

To bez wątpienia jeden z najbardziej dochodowych rozgrywek piłkarskich na świecie. Liga powstała 18 lat temu i w ostatnich latach dynamicznie się rozwinęła. Kwota wypłacana piłkarzom biorącym udział w lidze przyciągnęła wielu czołowych graczy, zwłaszcza z lig europejskich, którzy chcą skorzystać z dużej wypłaty. Obecnie w lidze rywalizuje 18 drużyn, w skład których wchodzą drużyny z całych Chin. Guangzhou FC jest rekordzistą zawodów z ośmioma tytułami. W ostatnich latach wielu czołowych europejskich piłkarzy dołączyło do najlepszych chińskich klubów piłkarskich.

3. Liga J

J-League to główne rozgrywki ligowe w Japonii. Liga została założona w 1992 roku i jest chwalona za wysoki poziom gry i rywalizacji. J-League to jedna z odnoszących największe sukcesy lig azjatyckiej piłki klubowej. Wiele czołowych japońskich klubów piłkarskich wielokrotnie wygrywało Azjatycką Ligę Mistrzów.

Zespół Kashima Antlers jest rekordzistą J-League i wygrał go osiem razy w swojej historii. Stosunkowo dobre zarobki w lidze przyciągają także wielu zagranicznych graczy, zwłaszcza tych, którzy chcą dobrze zarobić przed odejściem na emeryturę. Arsène Wenger zarządzał Nagoya Grampus Eight w J-League, zanim przeniósł się do Arsenalu.

4. Saudyjska Liga Zawodowa

To jedna z najstarszych profesjonalnych lig piłkarskich w Azji. Został założony w 1976 roku i składa się z 16 zespołów. To kolejna liga, która płaci swoim czołowym gwiazdom wysokie pensje i ogólnie ma dobry poziom wynagrodzeń.

Saudi Pro League lub MBS League to także jeden z najbardziej dochodowych rozgrywek piłkarskich w Azji. Al Hilal zdobył najwięcej tytułów mistrzowskich w swojej historii z imponującymi 17 tytułami. Al-Hilal to także klub z największą liczbą trofeów w Azjatyckiej Lidze Mistrzów (4). To jeden z odnoszących największe sukcesy klubów piłkarskich w Azji.

5. Liga K

To rozgrywki Premier League w Korei Południowej. Rozgrywki założone zostały w 1983 roku i nadal tworzą mecze na wysokim poziomie. Chociaż nie dorównuje to atrakcyjnością finansową innym ligom wymienionym na tej liście, są to nadal dobrze prowadzone zawody, z szeroką transmisją i dobrym sponsorem. Jeonbuk Hyundai Motors Club to rekordzista ligi z dziewięcioma tytułami. Wiele najlepszych klubów piłkarskich w Korei Południowej wygrało Ligę Mistrzów AFC.